Rozwód

Ograniczenie kontaktów z dzieckiem stanowi naruszenie dóbr osobistych ojca!

Tym wpisem otwieram cykl z serii „Prosto z wokandy”

Prezentowane w nim treści stanowić będą przykłady autentycznych spraw prowadzonych przed sadami, a wyroki jakie zapadły w tych sprawach stanowić będą odpowiedź na zadawane przez Was pytania.

„Matka naruszyła jedno z podstawowych dóbr osobistych człowieka w postaci więzi rodzicielskiej (łączącej ojca z jego córkami). Jest to więź szczególna, której naruszenie wiąże się ze znacznym cierpieniem psychicznym.”

Powód Pan Jarek wniósł o zakazanie pozwanej Pani Antoninie naruszania jego dóbr osobistych w postaci prawa do utrzymywania kontaktu z jego córkami Joanną i Olgą poprzez zaprzestanie bezprawnego uniemożliwiania powodowi spędzania czasu z jego dziećmi co najmniej w wymiarze i według sposobu wskazanego w orzeczeniach wydanych przez Sąd Okręgowy.

W uzasadnieniu swych żądań powód wskazał, że jest ojcem małoletnich córek natomiast pozwana Antonina jest ich matką. Pomiędzy stronami toczy się postępowanie rozwodowe przed Sądem Okręgowym.

Do lutego 2009 r. strony zamieszkiwały razem i do tego czasu powód miał swobodny kontakt ze swoimi córkami.

W toku postępowania rozwodowego, wobec postawy pozwanej, która utrudniała w znaczący sposób kontakt z dziećmi, powód wniósł o udzielenie mu zabezpieczenia poprzez uregulowanie kontaktów z córkami.

Jego wniosek został uwzględniony – postanowieniem Sąd Okręgowy udzielił powodowi zabezpieczenia regulując jego kontakty z córkami na czas trwania postępowania.

Pomimo prawomocnego tytułu zabezpieczenia, precyzyjnie określającego terminy i sposób, w jakich powód mógłby spędzać czas z dziećmi, pozwana stale i uporczywie uniemożliwia mu kontakty z córkami.

W związku z zachowaniem pozwanej powód zdecydował się na przymusowe odebranie córek od pozwanej z pomocą kuratora sądowego. Pozwana kilkakrotnie uniemożliwiła kuratorom wykonanie postanowienia Sądu Rejonowego w Gdyni nieprawdziwie informując o złym stanie zdrowia młodszej córki. W trakcie niektórych czynności uczestniczyli funkcjonariusze policji.

W wyroku Okręgowy rozwiązał związek małżeński powoda i pozwanej bez orzekania o winie stron.

Wyrokiem Sąd Okręgowy orzekł ponadto o władzy rodzicielskiej stron nad ich małoletnimi dziećmi oraz uregulował kontakty powoda z jego córkami.

Sąd Okręgowy w Gdańsku po raz kolejny udzielił powodowi zabezpieczenia regulując jego kontakty z dziećmi według sposobu i wymiaru określonego w wyroku.

Nie bacząc jednak na przepisy kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oraz bez względu na jakiekolwiek prawomocne, bądź nieprawomocne orzeczenia, pozwana trwale i skutecznie uniemożliwia powodowi od ponad roku kontakt z dziećmi, nie tylko osobisty, ale i telefoniczny.

Pozwana czasowo zmieniła córkom numery telefonów, następnie zablokowała połączenia przychodzące z zagranicy, co w sytuacji wykonywania przez powoda pracy na statkach dalekomorskich, całkowicie pozbawiło go kontaktu z córkami. Pozwana zmieniła również córkom adresy poczty elektronicznej.

Od lutego 2009 r. powód zarówno sam, jak i jego pełnomocnik, podejmowali starania o to, aby pozwana dobrowolnie respektowała dobra osobiste powoda do utrzymywania kontaktów z dziećmi, jak też o to, aby dobrowolnie realizowała postanowienia sądów.

Wszystkie powyższe działania okazały się jednak nieskuteczne.

Zachowanie pozwanej uprawnia również do przyjęcia, że nadal trwale będzie utrudniać powodowi jakiekolwiek kontakty z dziećmi. Bezprawnie podejmowane przez pozwaną działania negatywnie wpływają na relacje powoda z córkami.

Powód zawsze dbał o prawidłowe kontakty z dziećmi, przejawiał dogłębne zainteresowanie sprawami ich nauki i zdrowia.

Rozstrzygnięcie Sądu I instancji

W kontekście powyższych wyjaśnień sąd I instancji stwierdził, że wymienione w uzasadnieniu pozwu prawo do życia rodzinnego i utrzymywania kontaktów z dziećmi nie stanowią samoistnego dobra osobistego podlegającego ochronie!!!!

Prawo do życia rodzinnego jest zbiorem uprawnień wynikających z pokrewieństwa, powinowactwa, czy też faktycznego pożycia i jako takie nie podlega samoistnej ochronie przy wykorzystaniu przepisów art. 23 i 24 KC.

Nie ma również potrzeby kreowania na potrzeby rozstrzyganej sprawy dobra osobistego w postaci prawa rodzica do kontaktów z dziećmi, gdyż tak określone prawo, mające wystarczającą ochronę w innych ustawach dotykałoby sfery zewnętrznej relacji zachodzącej pomiędzy bliskimi, a nie świata uczuć, emocji i sfery psychiki.

Na podstawie okoliczności ujawnionych w toku postępowania przyjąć zatem należało, że przedmiotem ochrony cywilnoprawnej może być co najwyższej dobro osobiste powoda w postaci więzi emocjonalnej łączącej go z córkami.

Reasumując Sąd I instancji powództwo ojca oddalił.

Rozstrzygnięcie Sądu II instancji

Zdaniem sądu II instancji nie można stronie odmówić objęcia ochroną cywilnoprawną dóbr osobistych w przypadku, gdy naruszenie jest związane z trwającym między stronami konfliktem rodzinnym, czym też uzasadniał sąd I instancji oddając powództwo wywodząc, że udzielenie w takich sytuacjach ochrony cywilnoprawnej dobrom osobistym w tego rodzaju sprawach stwarzałoby w analogicznych sprawach niebezpieczeństwo nadużywania prawa do sądu oraz byłoby sprzeczne z zasadami współżycia.

Przytoczona wyżej argumentacja Sądu I instancji nie może uzyskać aprobaty.

Przeciwko kierunkowi wykładni jaki prezentował sąd I instancji przemawia treść art. 23 KC, zgodnie z którym dobra osobiste człowieka, (…)pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach.

Już zatem z powyższego zapisu wynika, że nieuprawnioną należy uznać interpretację wskazującą, że roszczenia powstałe na skutek sporu o charakterze rodzinnym nie mogą być rozstrzygane w oparciu o art. 448 w zw. z art. 24 § 1 w zw. z art. 23 KC, albowiem zastosowanie tych przepisów jest rzekomo wyłączone z uwagi na charakter sprawy na mocy przepisów zawartych w kodeksie rodzinnym i opiekuńczym (dalej KRO).

Przepisy KRO nie stanowią lex specialis w stosunku do przepisów KC. dotyczących ochrony dóbr osobistych, wobec powyższego mogą być one równolegle stosowane.

Tafi

Piotr Woś

Radca Prawny/Mediator Sądowy - Prowadzę bardzo dużą ilość spraw z zakresu szeroko pojętego prawa rodzinnego. Najwięcej spośród nich oczywiście dotyczy spraw rozwodowych, choć równie spora grupa zleceń dotyczy spraw o ustalenie kontaktów, alimenty, czy też ograniczenie bądź pozbawienie władzy rodzicielskiej.

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

Back to top button