Rozwód

Kiedy rozwód jest niemożliwy

Tylko jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia Sąd może rozwiązać małżeństwo w przeciwnym wypadku jest to niemożliwe.

Rozkład pożycia małżeńskiego, nawet istniejący przez pewien czas, nie zawsze przekształca się w rozkład trwały i zupełny, niekiedy może on być przemijający.

Przyczyną przekształcenia się rozkładu w trwały i zupełny mogą być bądź te same fakty, które są przyczyną rozkładu małżeństwa, o ile narastają ilościowo i stale, bądź też inne fakty, nawet pojedyncze, o ile przyczyniają się do tego, że pogłębiają proces rozkładu tak radykalnie, iż znika nadzieja na jego likwidację.

Jednakże mimo zupełnego i trwałego rozkładu pożycia rozwód nie jest dopuszczalny, jeżeli wskutek niego miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków.

Ochrona interesów dziecka znajduje wyraz zarówno w normach prawnych, które dotyczą funkcjonowania małżeństwa jak i regulujących jego rozwiązanie.

W tym ostatnim zakresie konkretyzuje się ona zarówno poprzez zakaz orzekania rozwodu, jeżeli wskutek tego miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci rozwodzących się małżonków, jak i wymóg właściwego uwzględnienia okoliczności dotyczących sytuacji dzieci przy zbieraniu materiału dowodowego, a nadto przez obowiązek uzasadnienia na podstawie szczegółowo ustalonych okoliczności, stanowiska sądu orzekającego rozwód, co do tego czy i jaki wpływ na sytuację wspólnych dzieci małżonków wywrzeć może rozwiązanie małżeństwa rodziców.

Rozwiązanie małżeństwa jest również niemożliwe albo jeżeli byłoby ono sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Orzeczenie rozwodu może okazać się sprzeczne z zasadami współżycia społecznego zwłaszcza wówczas, gdy jedno z małżonków jest nieuleczalnie chore, wymaga pomocy i rozwód dla niego stanowi rażącą krzywdę.

Niekiedy przeciwko udzieleniu rozwodu mogą przemawiać względy natury społeczno-wychowawczej, które nie pozwalają, by orzeczenie rozwodu sankcjonowało stan faktyczny powstały na tle złośliwego stosunku do współmałżonka albo na tle innych przejawów lekceważenia małżeństwa i rodziny.

Rozwód nie jest również dopuszczalny, jeżeli żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.

Wprawdzie rozkład pożycia stron jest trwały i zupełny, lecz zawiniony wyłącznie przez powoda, stąd – wobec braku zgody pozwanej – rozwód jest niedopuszczalny.

Odmowę zgody na rozwód pozwana motywowała dobrem małoletniej córki stron, dla której definitywne zakończenie małżeństwa rodziców mogłoby wywrzeć niekorzystne skutki w sferze psychicznej, a zasadność tego motywu znajduje potwierdzenie w opinii biegłego – specjalisty psychologii klinicznej.

Z tych względów odmowa zgody na rozwód nie pozostaje w sprzeczności z zasadami współżycia, a nadto, że orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z dobrem małoletniego dziecka.

Nie zasługuje na aprobatę odmowa zgody na rozwód, która służy tylko chęci zamanifestowania przewagi nad małżonkiem domagającym się orzeczenia rozwodu i przeszkodzeniu w ułożeniu sobie przez niego życia osobistego

Pominięcie odmowy zgody na rozwód z powodu sprzeczności z zasadami współżycia społecznego może nastąpić wówczas, gdy w danych okolicznościach nie ma podstaw do przyjęcia, że orzeczenie rozwodu może wywołać niepożądane skutki społeczne.

Tafi

Piotr Woś

Radca Prawny/Mediator Sądowy - Prowadzę bardzo dużą ilość spraw z zakresu szeroko pojętego prawa rodzinnego. Najwięcej spośród nich oczywiście dotyczy spraw rozwodowych, choć równie spora grupa zleceń dotyczy spraw o ustalenie kontaktów, alimenty, czy też ograniczenie bądź pozbawienie władzy rodzicielskiej.

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

Back to top button